Nathalie Di Marino werd in 1973 geboren in Nijvel en studeerde af in de afdeling 'dessin' van La Cambre. De jongedame maakte haar artistieke identiteit snel duidelijk met werk in droge pastel en grafiet op papier. Onderwerpen grijpt ze uit haar directe omgeving: zelfportretten, vrienden, anonieme modellen waarbij ze erin slaagt de intensiteit te idealiseren met behulp van zeer precieze picturale trekken. Reeds in het werk uit haar jeugd pakte de artieste uit met kenmerken van haar originaliteit: krachtig werk, nagenoeg zwart op wit, in klein formaat, op het eerste gezicht eenvoudig maar complex in de uitvoering. Typisch in haar werk is de subtiliteit die ze tevoorschijn tovert in een ogenschijnlijk banaal thema. Nathalie bedankt voor een anekdotische of louter decoratieve insteek maar biedt visualisering van herinneringen die min of meer nauwkeurig kunnen lijken en waarbij kleuren meestal geweerd worden. De artieste laat ons meekijken naar magazines, foto's uit vroeger tijden, historische of auteursfilms, kunstboeken, biografieën en andere romans: een schat aan krachtige beelden die ze vasthoudt en die ze, gestuurd door haar geheugen, tracht te reproduceren. Het werk dat ze realiseert met grafiet, droge en vette pastel, wordt vervolgens verder bewerkt met droge hulpmiddelen, gom, licht bevochtigde penselen die contouren of oppervlakken komen wegvegen, verzachten, vervagen, oplossen. Het aldus opgebouwde beeld, soms erg onvoorspelbaar, is een persoonlijke en intimistische retranscriptie van de herinneringen van de artieste. Dit beeld kan ook de uitvalsbasis zijn waarbij het thema op meerdere panelen terugkeert.
De kunst van Nathalie Di Marino dient zich fijngevoelig en bescheiden aan. Geen sprake van felle kleuren of agressieve kracht. Veeleer een weldoordachte, intellectueel doorwrochte introspectie. De realisatie zelf, op een hellend vlak, verloopt traag en bezonnen, vergelijkbaar met het werk van een miniaturist. In de jaren 60 trachtte Gerhard Richter met zijn foto-schilderwerk een beeld dat hem beviel uniek te maken door het meermaals te reproduceren met een hele waaier aan suggestieve mogelijkheden. Nathalie Di Marino kan visueel in die buurt gesitueerd worden, maar ze hanteert andere inspiratiebronnen en mediums. Zij benadrukt het vibrerende belang van het weergegeven onderwerp, en ze geeft dat dan ook een unieke vibratie mee: deze van de herinnering.
