Omdat Ogawa gevoelig is voor de specialiteit van schilderkunstige uitdrukkingen, beschouwt hij schilderen niet als een "venster in de imaginaire realiteit", niet als een plattegrond, maar meer als een kubus. In zijn werk is het canvas van de schilderkunst een vlak dat samenspelelementen vrijgeeft in de ruimte ervoor, in de witte kubus van de galerij...